Ik heb mijn #Hummer gekoppeld aan een mestkar, opvallend is zeker dat de #DUKW wel veel overeenkomsten heeft met de Hummer. In ieder geval de vormgeving van de neus. De DUKW is ontwikkeld in de 2e WO en deed dienst op de stranden van #D-DAY #Frankrijk en rond Japan. Daarna werden ze snel vervangen, met name in 1953 zijn er 13 door het Amerikaanse leger beschikbaar gesteld tijdens de watersnoodramp. Jaren lang zijn ze gebruikt als rondvaart in België #Blankenberge.
Eigenlijk maak ik niet graag leger spul. Maar de DUKW dat is anders. Mijn eerste ervaring was in 1960 met mijn ouders in Blankenberge, daar gingen ze van het strand af voor een rondje op zee.
En nu maak ik hem omdat ook hier met de watersnoodramp nuttig gebruik van werd gemaakt door het leger. Ideaal op het land en in het water. Weer een uitdaging en weer meten is weten, maar het is het eerste maritiem model met wielen. En nu een uurtje rond snuffelen was de basis gevonden op de modelbeurs in Goes.
N.l een HUMMER, BMW en 2 tank wagens, dus een uitdaging.
In de nacht van 1 februari 1953 krijgt een storm orkaan kracht en drukt het water bij springtij tot ongekende hoogte de trechter van de Noordzee in, de smalle doorgang van het nauw van Calais kan het water niet kwijt. In de vroege uren van de nacht vergaan de eerste schepen op zee en vallen de eerste slachtoffers. S.O.S signalen dringen her en der door, maar tijdens het enorme geweld kan niemand iets betekenen voor de dreigende gevaren. De natuur slaat toe langs de internationale kusten en laat het water beuken op de dijken van de Zeeuwse eilanden. In die dagen was telefoon verkeer nog beperkt en het digitale tijdperk was nog een niet bedenkbare toekomst. Kortom wanneer door een zware storm de telefoonpalen het begeven is het klaar……! En zo gebeurde het alles ging plat en kort daarop ondergroef het water op crusiale plaatsen de weerloze dijken. Een vloedgolf van water liet de polders van diverse eilanden onderlopen en de mensen zochten wanhopig naar een veilig punt in de ijzige donker en gebulder van de wind.
N
UK 141 is bijna klaar om mee te exposeren of te laten exposeren, momenteel wacht ik nog op een scheepsschroefje en anker. Mijn werk hobby is erop gericht 99% zelf te maken, maar bij bepaalde zaken ligt de grens. Zo zijn de figuranten in de verhouding 1:27 moeilijk te vinden, intratuin bracht de oplossing met 1:30 en in de Dickens stijl maar daar kan je wat aan doen. Het scheepje is voor mij een eer betoon aan Zeeland en mijn Zeeuwse vrienden en bekenden die het verhaal van de ramp aan mij inhoud gaven. En die met tranen in hun oude ogen hun ervaringen en mij over brachten.
Dat was mijn motivatie om binnen mijn collectie de UK 141 te bouwen die symbolisch staat voor mensen die toen ver van eigen huis gewoon gingen helpen en zeker niet zonder risico. En ik hoop dat het scheepje het verhaal over kan brengen aan jonge ogen en hun doen begrijpen dat je met een tamelijk kleine boot (16meter) veel kan betekenen voor veel mensen in nood.
De stalen schepen van de visserij werden in het verleden stevig in beschermende lagen gezet, zeker het zoute water kon veel schade maken zonder een beschermende laag. Veel schepen waren simpel in een dikke zwarte laag gezet van uit een lopende herkomst. Zwart is niet zomaar zwart om het geleefde zwart te vinden kan bij mengen van rood en blauw wonderen verrichten. De botter U141 heeft het stadium bereikt van de tweede eerste deklaag op de buitenhuid. Om tot de juiste kleurstelling te komen gaan we nog stevig mixen, maar….. het begin zit erop.
